Hanower – miasto nad Wisłą
Kilkanaście lat temu, kiedy zaczynałem przygodę z wykładzinami obiektowymi, centrum dorocznych spotkań ludzi z branży były Międzynarodowe Targi Poznańskie Budma. Tam, w mniej lub bardziej mroźnym styczniu, co roku spotykali się niemal wszyscy ludzie związani z branżą. Wesoła gromadka ogrzewała się na stoiskach objuczonych ciepłymi wzornikami wykładzinowymi, a czasami wspomagała się w tym ogrzewaniu różnego rodzaju produktami monopolowymi. Wszystko oczywiście w kulturalnych postaciach i ilościach.
Po kilkuletniej przerwie pojechałem do Poznania, żeby zobaczyć, jak to teraz wygląda. Niestety, okazało się, że niewiele się tam dzieje. Z Budmy zrobił się bazar dla indywidualnych klientów, których kuszono cukierkami, ulotkami, balonikami i widokiem tabunów młodych hostess w niemal cyrkowych ubraniach i w obowiązkowych spódniczkach niesięgających do pępka. Najciekawsza z tej wizyty była wystawa w galerii miejskiej Arsenał na Starym Rynku. Gdyby nie to, wyjazd byłby katastrofą.
Wracając do wątku, ktoś mógłby spytać, a gdzie ta wesoła, branżowa gromadka mogła się podziać. Już odpowiadam, w Hanowerze na targach Domotex. Tam, w trzech pawilonach wystawowych, spośród kilkunastu, w centrum światowego handlu pokryć podłogowych, znaleźć można niemal całą polską elitę z branży wykładzin obiektowych. Spotkać ich można wszędzie: przy wejściu, na stoisku, w restauracji, w toalecie, w przejściu, w szatni i w palarni. Wszędzie nie zaglądałem, więc nie wiem, gdzie jeszcze byli. Oglądali, prezentowali, negocjowali. Podczas 48 godzin pobytu spotkałem tyle osób, ile w Polsce bym spotkał po ponad tygodniowym morderczym rajdzie samochodem po Polsce.
Teraz już wiem, że tam też moja ojczyzna – Hanower prawie nad Wisłą.
